ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ (1984-1986)

ΔΙΑΘΗΚΗ

Στη νύχτα ν` αφήνεσαι
σαν πανάρχαιος νόμος,
με βλέφαρα κλειστά`
να δέχεσαι,
όταν πέφτει ο τρόμος
χάδια στα μαλλιά.

Να παραδέχεσαι
των πιο ανάξιών σου
την αξία.
Απέφευγε της νιότης
την αδιαλλαξία.
Να βρίσκεις μοναδικά
τα ταπεινά:

της ανατολής το μωβ και ροζ
να ζωγραφίζεις,
στης θάλασσας τ` αντάριασμα
μαζί της να αφρίζεις.
Στης γης το όμβριο χώμα
ξαναγυρίζεις σώμα.

Να σέβεσαι
ανθρώπων τα αιμάτινα ποτάμια,
που σου `δωσαν να χαίρεσαι
της λευτεριάς στεφάνια:
ανθρώπων, πανανθρώπων
σάρκες και κουφάρια.

Να σκέφτεσαι:
τι δίνεις; τι θα δώσεις;
πόσες πνοές θα λευτερώσεις,
ξέπνοος όταν θα πέσεις;
Τι πήρες,
πόσους θα λυτρώσεις;